صــــــــدیقه و خیـــــــــــام
سید زبیر واعظی سید زبیر واعظی

ســنگســار انســـان بــه نـــام خـــدا  هــم « نــفــی قـــداســــت خــــدا» اســـت و هــــم  « نــفــی کــرامــت انســــان» و بــر قبــــاحــــت و شــناعــت ایــن عــمــل پـــلــــیـــد و زشـــــت بــا هـیــچ تــــو جـــیـــهــــی نــمیتــوان ســــر پــوش گــذاشــــت.

 

         ســنگــســار جـــریـــحـــه ای بــــر قـــلــــب و روح هـــر انســــان آزاده میبــــاشــــد و  ننـــگــــین تــــریــــن عــمـلـــی اســــت کـــــه جــــز از قـــلـــــب ســــیاه و کــــثیف و مـــغــــز هـــــای تـــــاریـــــک تيکه داران دیــــن و دودمــــان شـــــقاوت پیشــــۀ طـــــالبـــــــانی و  آخــــونـــــدی،  بـــــر نـــمـــــی آیــــد.

مــتــــآسفــــانـــه کــــه در عصـــــر حــــــاضـــــر و قـــــــرن بیـــســـت و یـــــکــم در کشــــــور مـــا بـــه فـــتــــوای مـــلـــا های متحجر و  امــــــر و حــکم  طــالـــبـــان ظلمت پيشه و بــی دیـــن انســــانهــا را بـــه نـــــام خـــــدا ســـنگســــار میـــنــمـــایــنـــــد.

 

 

         صـــدیقه و خــیـام دو جــــــوان عاشـــــــق پیـــشه و نامـــــرادی بــــودنــــــد کــــــه درتابستان ســــــــــــــال 1389  هجـــــــــری شمســــــــی بـــــه اتـــــهــــام گـــویــــا داشـــــــــتن روابــــــط نا مشــــــروع در قــــــــریۀ مــــــلا قــــــــلی ولســـــــوالی دشــــــــت ارچــــــــی ولایــــــت قنــــــــــدز بــــــــه حــکـــــــــم  و  فـتـــــــــوای طـــــــالبـــــــــــان وحــشـــــــی  صـفــت ســــــنگـــســار شـــــــدند.

البــــته  این نخـــستین باری نیـــســــــت که این مــسلمــــان نـــما هــای بــد کـــردار و ســــیه اندیشـــــان جــنــایت پیـــــشـــــــه، چنـــین عــمــــل فــجــیـع و شیــطـانـــی و  عمل تکاندهندۀ ضد انســــانـــی  را به بــهـــانه و هــــدف تطـبیـــق احـــــکام اسلامی وشـــریـــعـــت مــــحــمـــدی  ، بــــر مــردم ناتـــوان و ســـــــتم کــشــیدهء مــــان بــخــصــــوص بــر زنــــان کشـــور  روا داشــــــته وآن را اجــــــــــرا  و عـــملی نــمـــوده انــــد.

         شـــور بخــــتـــــانـــــه و ســـــــــوگمنــدانـــه بــایــــــد گفــت که مـردم ســـرزمیــــــــن بـــــلا کشـــیدهء مــــا در  بــســــــیــاری از موارد شــــــاهــــد همــچو حــادثــــات و اتــفاقــات شـــــوم و دد مــنشــــانـــهء ایــــن بنــــیاد گـــــــــرایـان ســادیــست و  جـــنــایــــت پــــیـــــشـــــــه گــــــــان تـــروریــســــت ، چــه در زمــان حــاکمـــیت شــوم شـــان وچــه امــروز بــوده انــد و میــباشـــند .

با صـــــراحــــــت مــیتــــوان گـــفــــــت کــــه مـــــــوارد نـا گفتــــــه و نـــا شـــنــــیدهء زیـــــــادی از هـمــچو وقــایــع دلــخـــــراش، از قبیــل ســنگســار ، کــشــــــــتن و  بســــتن ، تهــدید ،لــت وکـــــوب ، گــوش و بیــنی بریـــــدن ( که چــندی بیــش در حـق دخــتـرکــی بـه اســـــــم عــایشــه روا داشتــــند ) ، دخـــتــری را بــــه بــــد دادن و در بســیـــــــاری مــوارد خــود کشـــی هـــا و خـــــود ســـــوزی هــا  ، بویـــــژه در مــنـــــاطــقــــی کـــــه طــالـــبــــــان و افــــراطــــیـــون  دران تــــــسلــــط دارنــــــد و حــتــــی در مـنــــاطـقـــی کـــــه تــحـــت حـــــاکــمــیـــت دولــــــت مــیــبــــاشـــنــد، فـــــراوان دیـــده شـــده اســــت.

 

 

         تـــصــاویر ویــــدیــويی ای کــــــه از صحنــــــهء ســنگــســــار صــــدیقـــــه و خـــیــــام فلمــبرداری شــده و اخــیرآ دراخـــتیار رســـانه‌هـــا قــرار گــرفتـــه بــی نــهایــت تــکـان دهــنده میـــبــــاشــــد و  ســر و صــدا هــای زیــــــادی را ایــجاد کــرده  است. بــدیــن منــظــــــور تــــعـــداد زیــــادی از نــهاد هــای حــقوق بشـــری ،  مــراجــع و ســــــــــازمــانــهای اجــتمــاعــی چــــــــــه در افــغـــــــــانســـــــتان و چــه در بیــرون از کشــور هـــمــچـــو اعـــمـــال زشــت و غـــیر انســـانــی را مــــحــکــوم و  تــقــبـــــــــــــیـح نـــمـــوده انـــد.

         داســتان عـــشق و جــان ســــپاری ایــن دو دلـــــداده و ســـرنــــوشــــت غــم انــگیـــــز شــــان  ازیــن قــــرار اســــت:

 

         صــــدیقــــه و خیــــام دو جــوان دلــداده ای کـــه یــکدیــگر خــود را دیـوانــــه وار و بــرابر جــــان هــــم دوســت داشتـــند، و با بـــر قــرار ســاخـــتن روا بـــــط دوسـتــــانـــه و عاشقــانــــه، در حالــیـــکه شــرایـط را  در مـــحــــل بــــود و بــــــاش  خود نـــــا مســاعـــــد و  عــــــرصــــه را بـر خــویـش تـنـــــگ مــــی‌بیننـــد هــر دو بـــــاهــم  به پــاکســـتان فــــــرار میــنــــماینـــد؛ امـــــا بـنـا بر قـــــــول‌هــای دروغیـــــــن و نــا جوانمـــــــردانـــه ای بــه آنــان اطـمینـــــــان داده می‌شــــــود کـه اگــــر دو بــاره بــه وطـن و دیــــار شــان بــاز گـردنـد، کسـی بـا آنـــان کـاری نــــدارد و آنـهـا مـیتــــواننـد  در فضــــای دوستـــــــانه وگـــرم و ممــــلـــــو از صمیـمیـــــــت بـا هــــم ازدواج نـمــــاینـــــد.

         ایــــــن دو جـــــوان ســــاده و بـی تجـربـه، فـریـب وعـده‌هــــای دروغـیـــن قـاصـــــدان مــــکار و نـامـــه رســـــانـهـــای بـــد کــــردار  را میـخـــــورنـــــــد و دو بــــــــاره بـه  خـــــانــــه و کــــاشـــــانـــهء شــــــان بـر میـگـــــردنـد و بـه مـجــــرد بـرگشــــت شـــــان بـه افـغـانسـتان، در چـنـــگال  مـــلاهـــــا و طـالـــــبان  تـــــحـــجــــر گــــرای  آن منـــــطـــــــــقه  گـرفتـــــــار شــــده و بــالآخــــره بــه نــحــــوی که قـلــم  از وحشــت  و هـــراس آن صـــــحــنـــه در دست نــــویــــســــنـــده به لرزه مـیـــآیـــد  و مـو بــــر بـــــدن هرانسان با وجدان  راســت مــیگــــردد، سنگســــــار میشــــونـــد.

         تــصــــــادفـآ یــکـــی از حــاضـــریــن درایـــن مـــاجــرای تــراژیـــد، تــوانســـته که   صــحنـــه هــايی را ازایـن ســنگســار دســته‌جــمــعـــی کـــه صــد ها مـــــرد وحشـی کـــه از چشـــــمان هــــر کــدام شـــان خـــون و شــرارت و  جنــون و  وحشــت میــبــاریـــد تـوســط کــمــرهء مــوبــایـــل خــویــش  فـلمبـــــرداری کنــد و  بــدیــنـــوســیله بـه دســـتــرس رســـانه‌هـــا قــــرار دهـــــــــد.

         ایـــن تـصــویـــر ویـــدیــوئـی وحشـــتـناک بــا صحنــــه هــايـی از ســـنگســــــــار صـــــدیــقـــهء جــــوان کــــه تـــا کــــمــــر در گــــودال مــــرگ فـــرو رفتــــه اســـت آغـــاذ میــــگردد:

         در نخــســـت صـــدیــــقـــهء جـــــوان و نـــامــــراد را در جـــمـــــع  ســـنگــســــار کــــنــنـــدگـــان حـــــاضـــر میـــکـننـــد و ســــر و صــــورت او را بـــا بــرقـــع آبـــی رنـــگـــی پــوشـــانـیـــده انــد.

 

 

 صـــد هـــا مــــرد  روســـتائــــی ، پـیــــــر و جــــوان و میـــانه ســـــال و حتــــی یــگـــان پســر بــــچــهء قـــد و نیـــم قـــد گــــرد هـــم آمـــــده‌انـــــد و بـــعــضــــی از آنــــهــــا حـــتــی لــــبــــخــــنــــدی هــم بــــر لــبــــان دارنـــد ، تــــو گــــوئــی انـتــظــــار کـــدام کـــنـــســــرت جـــــالــــب و یــــا کــدام مــــحــــفـــل خــــجــــســـــــــه يــــی را  مـــیــــکـــشــــنــد.

 

         درایــــن مــــوقـــــع دو مـــــلای حســــــود و خشــــــن در حــــال صـــــادر کــــردن حــــکــــم و فَتـــــوا  هســتـــند؛ تـــفـــنــگ بدســــتان طـــالـــب  و مــــــردان زیــــادی نـــاظـــر ایـــن صـــحنــــهء  عـــجیــــب ( نـــه بــــه نــــــظـــــــر آنها ) مــیـبـاشـنـد. حـــــکــــم از طـــــرف مــــــــلای تـــــقــــــریبــــــآ مســــن تـــــری کــــه چـــــشمان ســــرمـــــه کــــرده گـــی و ریــــــش خـــــــیـــنه يــی رنــــگ و مـــایــــل بــــه ســـــرخـــــی و قــــد کوتـــاهــی دارد بـــــاغـرور و نـخـــوت جـــــاهــــلانـــه يـی صـــــادر ميگـردد و صــــدیـــقـــــهءبــــیچـــــاره و درمــــانــــده را در چـهار کـــــتاب عـــــاصــــــی و گــــنهــــــکار و کـــــافـــــــــــر و خـــطـــا کــــار مـــعــــرفــــی مــیــنــمـــایـــــد.

         ســــــــنگســــار ایـــــن دو جــــوان  چــــــــیزی در حــــدود تـــقـــریبـــــآ دو یــا ســـه دقیــــقـــــه طــــــول میــــــکشــــــد. صــــــد هـــــا ســــــنگ کـــــــه بعـــضــــی از آنهـــا از مشـــــت دســــــت انســــــان هــــم بـــــزرگ‌تــــر بودنـــد بــــه ســـــوی ســـــر و صــــورت و  بــــــدن صـــــدیقـــــه پــــرتـــــاب میــــــــــشونــد. ایــــن زن جـــــوان کـــــوشــــــش و تـــــقـــلا مینــــمایــــد تـــــا خـو د را ازایــن گــــــودال مـــرگ  بیـــــــرون بــــکشـــــــد؛ امـاســــــنگــــــهای ســـخـــــت و درشـــت بـــــه او امـــــــــــان نـمیــــــدهنـــــد. درایــــن حــــــال سنـــــگ بــــــزرگـــــی بـــــه ســـــر او اصـــــابـــــت میــــکنــــد و بـــــــــرقـــــــع او آغـــــــــــــشتــــــه بـــــه خــــــون مـــــی‌شـــــــود و دو بـــــــــــاره  بــــه هــــــمان گـــوری کـــــه بــــرایــــش حــــفــــر نـــمـــوده بــــودنــــــد  مـــــی افتــــــــــــد.

         صــدیــقــه  هنـــــوز هـــــــم نـــفــــــس میـــــکشـــــد و زنــــــده اســــــت و نـــمــــیخــــواهـــــــد کـــــه بـــــمیــرد ؛ چـــــــونـکــه تـــــا اکــنــون ســــــــر نـــــوشــــــــــت مـــــجـــــنو نــــــــش نـــــا مـــعــلـــوم اســــت و  نــــمیـــــدانـــــد کــــــه بـــــــا  دلبــــــــرش چـــــــه خــــــواهـــــد شــــــد.

         هـــمـــچـــنـــان از افــــزون شـــــدن  درد بـــی انــــدازه و  ضــــــربات پـــــیـــــــهــــم ، دنــــیـــا و جــــهـــــان بــــــر ســـــرش  مــــیچـــــرخــــــد. در هـــــمیــــــن اثـنــــــا مــیــبــاشــــد کـــــه  طـــــالــبــی مـســـــلــــح، بـــــعـــــد از درنــــگـــــی وحشــــیـانــــه و کــوتـــاه کــمـــی جــــــلــــو رفـــــتـه و الله و اکـبر گـــــویـــــان بــــا گـــــلولــــــه ای بـــر ســــرش شــــلیـــــک کــــرده  و آن زن جــــوان و بــــدبــــخــــت و بـــیچــــــاره را  در حــــالیــــــکه  بــــرقـــــع آبـــــی رنــــگـــــش آغشــــــته بـــه  خــــون گــردیــــده بـــــود بــــه  قــــتــل میـــرسانـــد.

 

                                                                                                                                        تـــصــــــاویــــــر صـــــحنـــــه هــــــای ســــــنگســــــار نـــــشـــــان دهــــنــــــدهء آنــــســــت کـــــه طــــــالبـــــان بـــــا پــــــرتـــــاب ســـــنگ هـــــم بســـــنده نـــکــــــرده و  ایـــــــن زن مـــظـــــلـــــوم را بــــــه جـــــــرم اینـــــکــــه مـــــــــردی را دوســـــــت دارد و بــــــا او عشــــــق میــــورزد، تــــوســــــــط ســــــــــرب و بــــاروت و مــــرمـــــی از بـــیــــن میــــــبرنــــد ؛ چــــــونـــــکـــــه ایــــن چنیــــن یــــک قتـــــل بــــرای شـــــــان طـــعــــــم  و لـــــذت بـــیــــشــــتـــر و دیـــــگــــری دارد.

 

 

         بـــــعـــد از ان خیــــــام را  بـــــا  لــــبــــاس ســــــفـیــــد کــــفــــن مـــــانـــنــــد   و   چشـــــمــــان بــــستـــــه شـــــــده اش میــــــآورنـــــد، جـــــــوانـــــی را کـــــه از  ســـیــمـــای جــــذابــش  عـشـــــــــــق و احـــســــاس مـــی طــــراود  و مــــعـلـــوم اســــــت کـــــه عـــــاشـــــق و شـــــیـفــــــته و دیــــوانـــــهء صـــــــدیقـــــــــه اش اســــــت .

                   او را در  محضـــــر عـــــام آورده و  دســـــــــتهایــــش را  از پشــــــــــــت بســـــــته انــــد . خــــــیـــــام جــــــوان زیبــــــــايیســــــــــــت و  ســـــــــرشــــــــار از عشـــــــــق صــــــدیقـــــــــه ؛ مـــعــــلـــوم میـــشــــود و بســـــــیار بـــــــی‌اعتـــــــنا و مغــــــرور و بـــــی پــــــروا بـــــه نظـــــــر میـــــرســــــــــــد ؛ گــویــی خـــــیــــام  بـــــــرای  یـــک پیـــــونــــــد ابـــــــدی و همــیــــــــشــه گــــــی بــــــا دلـــــدارش آمــــــادگــــی دارد.

 

 حــملــــهء مــــــــرگبـــــار بـــــر خیـــــــام وحشــیانـــــــه تـــــر  و بــیــــــــرحـــمـــــانـــــه تـــــــــر از حــــملـــــــــــه بــــــر صـــدیــقـــه نـــامــــراد اســـــــــــت؛ سنــــــگـــــهــــای زیـــــادی بـــــه ســـــــــــوی ایــــن جـــــــوان بــــــــه اصـــطـــــــلاح آلـــــــــوده در عصـــــــیان بـــــــاریـــــــدن میــــــگیــــــرنــــــد و خـــــــیام بـا روی و صــورتــــــش بـــــر زمیــــــن مــــی‌افتـــــــد و ســــــنگــــــهــــــا ی پیـــــهــــــم  بـــــه ســـــر و کـــلــــــه و تــــمــــــــام اعضــــــــای بـــــــدن او حـــــــــوالــــــه میــــگــــردنــــد.

                   بـــــدن خیــــــام بــــا اصـــــــابــــــت هــــــر سنـــــگی تـــــکـــــــان مـــــی‌خــــــورد ( هــــم از تــــــــــــــــــآثـــــیر سنــــــگیــــــن بــــودن صخـــــــره هــــــــــا و هــــــم از درد جـــــــان کــــــنـدن ) صــدای  نــــالـــــه و  ضــجــهء  جـــانــــکــــاهـــــی ازو بــر مــــــیخیــــــزد، و لحظــــــــه  هـــــايــی بـــــعــــــد ســــــرد و آرام مـــــی‌گیـــــــرد و عــــاشــــقــــانـــه و مــــعـــــصـــــومــــــانــــــه در پــــای معــــــشوقــــــش جــــان میـــــدهـــــــد.

 

 

*************************************

                                                                                                

         خــــــداونـــــــدا ! بـیـبـیــــن کــه ایـــــن بــنــــده گـــان ظـــــــالــــم ات بـــه خــاطـــــــر تــــــو  و بـــــه نـــــام تــــو و ســـــــنـت رســــولـــــت چـــــه جـــنــــایـــاتــــی نـیـســــت کــــــه مــــرتــــکــــــب نـــمــیشــــــونــــــد و انـــــجـــــام  نــمـیــــــدهـــــنــــــد .آخـــــــر چـــــه شــــد آن عــــدالــــت خــــدائــــی تــــو؟ آیــــا تـــــو نـــدیـــدی کــه دو جــــــوان بیــــگـنـاهـــی را کــــه گـــــنـــاه شــــان جـــــز عشــــــق ورزیـــــدن بـــــه یــکـــــدیــگــــر  چــیــــز دیــــگـــــری نـــبــــود تــــا ســـــــینه در گـــــــودال دفـــــن  کـــــرده‌بـــــــودنــــــد و بـــــــا بــــمـبــــاران ســنگـــــهــا بــر ســــر شـــان چــــه شــــکـنــجــه هـــای جـــانــکـــاه وعــــذاب هـــای درد نـــاکی نـــبــــود  کــه نـــمــی کشـــــیــــدنـــد.

          ای خــــدای انـصـاف و عــدالــــت ! آیـــــا تــــو شــــاهــد آن لــــحظـــــه هــــای وحـــتشـتناک نـــبـــــــودی کـــــه  صــــدیـقـــــه و خـیــــام چــگـــــونـــه مــیــــان مـــــرگ و زنــــدگــــی بـــــر اثـــــر ضـــــربـــات ســـنگــها ازایـــن طـــرف بــه آنـــطـــرف مــــی افـتـیـــدند و چـــون برده های اسير وتـــیـــر خــــــورده هـــمــــواره زوزه مـیــکــشـــیدنـــد و چــــگـــــونــــه بـــــه هـــمــــهء آنـــانــیـــکه آنهــــا را بـــا ســــنگ مـیــزدنـــد،لــعـنـــت و نــفـــــریـــــن  مـیفــــرســــتادنــــــد و یـــــا ایــنــکـــــه چـــگــــونـــه دران لـــحــظـــات جــهـنــمـــی و تـــــلــــــخ رابــطــــهء شـــانــــرا بـــاتــــو کـــــه دیـــگــــر خـــدای  دمــــــار و انــتـــقـــــام  شــــده بـــــودی قــــطـــع کــــــرده بــــــودنــــــد و بـــــه تـــــو دشـــــنـام مـیــدادنـــــد و بـــــه دل مــــیـــــــگفـــــتــــنــــد کـه:                                                                                                          

         اگـــر عشـــق باشــد گــناهی ، الهی      ســراپــا گــنـاهـم گـنـاهم، الهی، الهی

 

         عشق چيست؟ عطار گويد:

 

عشق چيست ازخويش بيرون آمدن       غُطه در دريای پرخون آمدن

از ازل آزاد بودن وز ابد                   پيش جانان همچو مجنون آمدن

چيست ای عطار، کُفر راه عشق          سُست دين را همت دون آمدن

 

 

نظامی گنجوی ميگويد:

من قوت زعشق می پذيرم                 گر ميرد عشق، من بميرم

پروردۀ عشق شد سرشتم                 جز عشق مباد سرنوشتم

آن دل که بود زعشق خالی               سيلاب غمش براد حالی

يارب بخدائی خدا ئيت                     وآنگه به کمال پاد شائيت

کز عشق بعنايتی رسانم                   کو ماند اگرچه من نمانم

ازچشمۀ عشق ده مرا نور               وين سرمه زچشم من مکُن دور

گرچه زشراب عشق مستم               عاشق تر ازين کنم که هستم

( ليلی و مجنون نظامی گنجوی )

 

         ولی افسوس که آنـهـــا نی تـــــرا و نــی  عشق را می شـــنــــاخـــــتـــــنــــد ، چـــــــونــــــکـــــه انـســــانـیــت آنهــــــا در امـــــواج خـــشــم و نـفـــــرت ســـــنگســــــار کنـــنـــــدگان بـــــه نـــــام تــــــو درهم کــــوبـیـــــده شـــــده بـــــود و انــــکــــار مــیــگــــردیـــــــد. .                                           

         بــبــیـن کـــــه روز تـــــا روز چــگــــونـــــه ایـــــن امـــــواج خــشــم و نــفـــــرت در جـــــامــعــــه پـــــراگـــنــــــده و نــهـادیـنـــه   مـــی گــــــردد و خــشــــونــت هــــا ، قــسـاوت هـــــا و بــــــغــــــاوت هــــــای  دیــــگــــر و بـیـــــشـــــتـری را بـــوجــــود مــیـــــآورد.

 

 بــــدیـــــن تـــــرتــــیــــب  جــــــان ســـــپردن ایــــــن جــــفــــــت  معصــــــــوم و بــــــی گنــــــــاه بـــــه خـــــاطــــر عشـــــــق پـــــــاک شـــــــان، همچـــــــو لیــــــــلی ومجنــــــــون ، شیـــــرین و فـــــرهـــــــاد ، یـــوســـــــف و ذلـــــیخـــــــا و رابـــعــــــــه و بـــکتـــــاش و ســــــــــائـــــر دلـــــــدادگـــــــان  ثبــــــــت تـــــاریــــــــخ زریـــــــن   جهـــــــــــــان عـــــاشـــــــق پیشـــــــــه گـــــــــــان گــــــــردیــــــد و بــــــه حــــمــــــــــاســـــــه هــــــــــــای جــــــــــاودان ســـــــــــر زمیـــــــــن عشــــــــق  پیــــــــونـــــــــد خورد.

          حــــافـظــــهء تــــاریــــخ ایــــن فــــاجــــعــــه را ثـــبـت اوراق خــــود خـــــواهــــد نــمـــود و نــســــل هـــــای آیــنـــده در وجــــود داســــتــان نـــویســـان ، شــــاعــــران و نــــویســــنـــدگـــــان از کشـــــتـــار بــیــــرحــــمـــانــه و فـــجـــیـعـــانـــهء ایــــن دو جــــــوان دلــــــداده قـــصــــه هـــــای بـیشـــمـــاری خـــــواهــنــــد گـــفـــت، خــــواهـــنــــد  ســـــرود و خــــواهــنـــــد نــــوشــــت.

 

**********************************

 

 

 شــــخـــصی بـــــه اســــم زبــــیـــــح الــــــه مــــــجــــــاهــــــد کـــــــه خــــــــود  را ســــــــخنـــــگــــوی طــــــالبــــــــان معــــــــرفــــی مــیـکرد ، در يک مصاحبۀ تلفونی از  قتــــــــــل و سنــــگســـــــــار ایـــــــــن دو جـــــــوان با بيشرمی تمام دفـــــــــاع نموده گفت:

          هـــــــــر کســــــــی کـــــــه اســــــــــلام را مــــــی شــــــــناســـــــــد، میــــــدانـــــــد کــــــــه ســــــــــنگســــــار در قـــــــــرآن و شــــــــرع اســــــــلام اســــــــت. بعضـــــــی هــــــا آنــــرا غـــــــــیر انســـــــــانی میـــــــداننـــــــــد ، امـــــــــا بـــــــــــا ایـــــــــن کـــــــــار آنهــــــــــا بـــــــــــه رســـــــــــول الله ( ص ) اهـــــــــــانـــــــــت میکننـــــــــــــــد , آنهــــــــــا مــیــخـــــــواهـنــــــــد تـفـــکــــــری خــــــارجـــــی بـــــــــه ایـــــــن کشـــــــــــور بیــــــــــاورنـــــــــد.”

 

  حـــــــــــال مـــی‌بــیـنـیـــم که طــــــالـــــبــــان با ایـــــن عــمـــل غـــیـــر انســـانـــی و

 افـــــراطـــــی  بـــــه اســـلام و پــیــغــمــبـــر آن اهـــــانـــت مـــیــــورزنــــد  و مــــیــخــــواهــنـــد بـــا تــــفـــکـــر دگـــــم ، انــتــــــزاعــی ، مــتـــحـــجــــر و ذهـــنــــی گــــرایـــــانــــهء خــــویــش ، دیــــد و نــــگـــــرش بســـــا غـــیـــــر مـــنــــطــــقــــی و غـــیـــر انـســـانــی بــــر عـــــدالـــــت و قــــــوانـــیــــن اســــلامـــی وارد ســـــازنــــــد.

 

 

                             ***********************************

 

 اکـنـون بیــايیـــد بـاهــــم بــــــدانیـــــــم که سنـــــگســـــــار چــــــیســــــت ؟

ســــــنگســـــــار در اســــــلام اســــــــت یـــــــا نـــــــه؟

 آیــــــا ســـــنگســـــار کــــــردن در قــــــــــرآن آمــــــده؟

 

**************************

                   سنــــــگســـــار یـــــک نـــــوع  مـــــجـــــازات مــــــرگ است کــــــه از طـــــریق پـــرتــــــاب  ســــــــنگ ( کــــه بـــــصـــــــورت گــــــروهــــــــی انــــــجـــــــــام مــــــیشـــــــــود ) بـــــه طـــــرف مـــجـــــرم انجام میـــــگیــــــــرد. جـــــامـــــعـــــهءبیـــــــــنالـــــمـــللـــــی اعـــــدام از طـــــریــــــق ســـــنگســــــار راعــــــمــــلــی وحشیــــــانه و سبـــعـــــانــــه تــــلقـــی میـــکنـــد. مـــجـــازات سنـــــگســـــار دارای پـــــیشینــــهء تــــــاریــــخـــــی مــیـبــاشـــــد.                            

          در کـــــــتــابهـــــای تـــاریـــخـــــی از  رواج سنــــگســــار بــــه عنـــــوان مـــجـــــازات در یـــــــونـــان بــــاستــــــان اشـــــاراتـــــی شـــــده اســـــــت. در منــــــــــابـــــــع ادیـــــــان ابــــراهیـــمـــــی هـــــمــــچـــــون یـــهـــــودیـــت ، مســــیحیـــــت ، و اســــــلام نیــــــز بــــــه مــــجـــــازات ســـــنگســار اشــــــاراتـــــی گـردیــده اســــت.

 

سنــــگســـــــار در اســـــــــــــلام:

 

 

 

          بـگـفتــــــه جــــــان بــــورتـــــان مــــجـــــازات زنــــا کــــار در قــــرآن مـــــورد با مـــــجــــــازات ســـــــــنگســــار  تـــــفـــــــاوت میــــــــدارد.

          بــــــرخـــــی از فـــقیــهـــــان قــــدیــــمــــــی دقیــــقـــــآ بـــــه هـــمیــــــن دلیـــــل مجـــــــازات سنـگسار را رد میکـردنــــــد؛ امــــا در کــــــل اجــــمــــــاعــــی تــــقــــــریبــــــآ مــتفـــــق الـــقـــــــــول بیـــــن فـــقیـــهــــان در مـــــورد مـــــجـــــازات سنــــگســـــــار بــــــرای زنــــا وجــــود داشــــــت.

 

          بـــــرای بــــسیـــــاری پـــــذیـــرش ایـنــــــکه رفــتــــــار و گــفــتـــــار یــــک انســــان ( حتــــی اگـــــر مــحـــمــــد ( ص ) بــــاشــــــد ) بـــــتــــــوانـــد جـــــایـــگــــزیــــن کــــلــمــــــات خـــــدا بشـــــونـــــد وجــــــود نـــــداشـــــــت ، و بــــــه هـــمیـــــــن دلیــــــل اینــــگــــــونــــــه استــــــــدلال میــــــکـــــردنــــد کـــــه حتــمــــــآ میبـــــــایســـــت آیــــه ســـــنگــــساری بــــوده که در قـــــرآن قــــرار داده نشــــده امـــــا حـــجـــــیت آن بـــــاقـــــی  مــــانـــــده اســـــت. در تــفـــــاســـــیر قـــدیــمـــــی روایــــاتـــــی منتــــسب بــــه آبـــــی ابــــن کـــعـــــب ، ابــــو مـــــوســــــی اشـــــــــعری، عــایشــــه و غیـــــره نقــــــل شــــده کـــه مضــمــون آنهـــا کــنــــار مانـــــدن بـــرخــــی از آیـــــات در قـــــرآن تــــدویــــــن شـــــــده میـــــبــاشــــــد. بــــــدیـــــن ســـــان بــــرخــــی از عـــلـــمـــای اهـــل ســــنـت بــــه صـــورت ســــنتــی مـعـتـقـــــد بــودنــــد کــــه مــــحــمـــد ( ص ) تــحــــت نـــظـــارت جــبرئـیـــــــل بـــرخــــی از آیــــات را در قــــرآن قـــــرار نــــداده اگـــــر چـــــه آن آیــــات هـنــــــــوز حـجـــــیت خـــود را داشـــــــــتند.

          در صـحیــــح بــــخــــــــاری و صــحــــــیح مســـــــلم ابــن عــــباس از عمــــر ابــن خـــــطـــــاب نــقــــــل مـیـکنـــــــــــــــــد:

         خـــداونــــد رســـــول خــــــدا را بـــه حـــــق فــــرســـــتاد و بــــر او کـــــتـاب را نــــــازل کـــــرد. پـــــس در بیـــــن آنـچـــــه بــــــر وی نــــازل شـــــــــــــده بــــــود آیــــــهء ســـــنگســـــار بــــود. پــــــس مـــــــا آنــــرا خـــــوانـــــدیـــــم ، فــــهمیــــدیـــم و بــــا تمـــــــام وجــــود درک کــــردیـــــم.    رســـــول خـــــدا ســــنگـــــسار کـــــرد و مـــــا هــــم ســـــنگـــــسار نــــمــــودیــــم. پــــــس تـرسـیدیـم کـــــه اگــــر مــــدتــــــی بــــر مــــردم بـــگــــــذرد کســــی بــگـــــویــــد کــــه قســــــــم بــــه خـــــدا مــــا ایـــــن آیـــــه را در کـــتـــــاب خــــدا نــمــــی بینیـــــم. پــــــس بــــه ســــبب تـــرک یــکــــی از واجــبــــات الــهـــــی بــــه گـــمـــــراهــــی بـیــــفـتــنــــد.

          از عـــــایشـــــه نـــقــــــل شـــــــده اســـــــت:

          وقــتـــــی آیــــات مـــربــــوط بــــه رجــــم ( سنـــگـــــسار ) و « رضـــع کــــبیر» نـــازل شـــــــده بـــودنـــــــد ، آنهــــــــا را بــــــر روی کــــاغــــــذی نـــوشـــــــته بـــــودنـــــد و زیــــــر بــــالیــــــن مـــــن قــــــرار داشـــــت. بـــعـــــــد از وفـــات پـیغمـبـــــــر ، در حــــــالی کـــه مــــا مشــــــغــول بـــه ســـــوگـــــواری بـــــرای پیـــغمبــــــر بــودیـــم یـــک بــُـــز آن قـطــعــــه کـــاغــــذ را خــــورد.

          بــــه گـفتـــــــه دوتـــــــــان وجــــود حــــــدیـــــث فــــــوق نشـــــــان دهنــــــده حــضــــــور گـــــــروهـــــی بـــوده کــــــه بـــــا مـــــجــــــــازات ســــنگســـــــار  مــخـــــالـــــف بـــــوده انـــــد; ابـــــن حــجـــــــر عســــــقــلانــــی آنهــــــــا را گـــــروهـــــی از مــعتـــــزلـــــه و خـــــــوارج  مــــعـــــرفـــــــی کــــــرده اســــــــت.

          جــــان بــــــورتـــــان مـــعتقــــــد اســـــت کـــــــه اصـــــــل مــــــاجـــــرای ظــهــــور سنــــگــــــسار بـــه عنـــــوان مــجـــــازات مـــمـــکـــــن اســــت بـــه قــضـــاوتهـــــای مـــحــمـــــد در بـــــاره یــــهـــــــودیـــــــانی  کـــه بـــه نــــزد او آورده شــــــده انـــــد بــــــاز گـــــــردد. مــواردی کــــــه دران مـــحـــمـــــد ، یـهـــــودیــــان را بــــه کتــــمـــان آنــچــــــه در تـــــورات آمـــــده مـــتـهــــــم میـــــکنــــــد. بـــــورتـــــــــان بـــــه اشـــــاره بـــــه اینـــکــــــه تــفــــــــاســـــــیر قــــدیـــمــــــی قــــرآن تـنــهــــا بـــه مـــجـــــازات ســــــنگســـــــار در آیــــــات مـــــربـــــوط بــــه بـــحـــث میــــــــان مـــحـــمـــــــد ( ص ) و یــهـــــودیـــــــان اشــــــاره میــــکننـــــــد ، میــــــگویـــــــد کـــــه مــمـــکــــن اســــت ظــــهــــــور مـــجــــــــازات ســـــــنگــــــسار نـتـیـجـــــــه تــــــلاش  مفســـــریـــــن بـــــرای فـــــهـــــــم آیـــــــاتـــــی از قـــــرآن بــــــوده بــــاشـــــد کــــه پــــایــــه قـــضــــاوت محـــــمد ( ص ) در بــــــارهء یهــــــــودیـــان را تشــــکیل میــــداده اســــــت.

 

 

 

          جــــــــابـــــر ابــــن عبــــــدالــــــــه نـــقـــــل کــــرده اســـــــت:

 رســــــــول الله ( ص ) فــــردی از بنـــــــو اســــــلم یــــــک یــهــــودی را بـــا زنــــــش سنــــگســــــــار کــــــرد.

 عبـــــــدالله ابــــــن عــمـــــــر روایــت میــکنــــــــــــد:

 یـــک یـــهـــــودی زن و مـــــردی را از میــــــان خــــود شـــــان آورد کــــه با هـــــم  رابـــــطــــــه نـــــــا مشـــــــروع داشــــــــتند.

 پیــــــــــامبــــــــر اســـــلام دســــــتور داد ایــــن دو را در نـــــزدیـــــک قــبـــــرســــــتان مســـــجد ســــنگســـــــار کـــــــننـــد.

          الشـــــــــیبانــــی روایــــت میــکنـــــــــد، مـــن از عبـــــــــدالله ابـــــن جــعــفــــــر پــــرســــــــیدم

          « آیـــا رســـــول خـــــــدا مـــجـــــــازات ســـنگـــــــسار را انـــجــــــــام مــــــیـــداد؟ پــــاســـــــــخ داد « بــــلــــــی» ، پـــرســــــیــــدم « قــبــــل از نـــــزول ســـــوره نـــــور ، یـــــا بــعـــــد از آن» ، گـــفـــــت :« نـــمیــــــدانــــــم». الـــــشعبــــی روایــــت مــیـــکنـــــــــد  بــــعــــد ازیــــن کــــه عــــلــــی یـــــک زنــــی را در یـــــک روز جــــمــعــــــه  ســـنگــــــسار کـــــرد، گــفـــــت «مـــــن او را طبــــــق ســــــنت رســــول الله سنـــگســـــــــار کـــــــــردم».

 

          اجـــــرای ســـــنگســــــار در عــــصــــــر حــــاضــــــــر:

 ســنـــگســــــــار امـــــروزه در بــــرخـــــی از کشــــــور هــــای مســــلــمـــــان کـــــه حـــــکــــــومــــــت هـــای  شـــــان را اســـــــلامـــــی می گويند و یـــــــا احــــکــــــــام و فرمانروايی خويش را بــــر اســـــاس اســــــلام قلمداد ميکنند و دربرابر اعلاميۀ جهانی حقوق بشر خود را کاملاً متعهد نميدانند ، بـــــه اجـــــرا گـــــذاشـــــته میشـــــــود ، ازیــــن میــــــــان میتـــــــــوان در کشــــــــور هــــــــای ایــــــران ، افــغــــانســــــتان ، نایـــجـــــــریا ، ســـــــودان ، عربســــــتان ســـــعودی ، و امــــــارات متــــحــــــــده عــــــربـــــی اشـــــــــاره نــمــــــود.                                                                        

 

 

         درایــــن کشــــــــور هــــــا کســـــــی کـــــه بــــــــه ســـــنگســــــار مـــحـــکــــــوم میشـــــــود، بـــایـــــــــد در یــــک پـــــــارچــــــــهء ســــــفیــــــــد پــــوشــــــانیــــــده شـــــود ، اگــــــر مــــــرد اســـــت تــــــا لـــــگـــــــن خــــــاصــــــره و اگــــــر زن اســـــت تـــــا کـــمــــــــر او را در خـــــــــاک دفـــــــن  میـــــــکننـــــــد و ســــــپس بـــــا ســـــنگـــهــــایـــــی کـــــه  یـــکــبــــــاره مــحــکــــوم را نــــمــــیکشـــــد؛ بــــلـــکـــــه بـــــا تــــــدریـــــج و بـــــا تــــحـــمـــــل درد مــــوجــــب مـــــــرگ وی مـــــیشـــــــود بـــــه پـــــرتـــــاب ســــــنگ بـــــــه ســــــوی شـــــخــص قـــــربــــانـــی میـپـــردازنـــد.

 

          اگـــرچـــــه در افـغـــانســتــــان دولـت اســلامی حـــاکـــم مـیـبــاشـــد؛ ولـــی جــــزای سـنگـــسـار در " قــانـــون جزا " مــجـــازات در نــظـــر گـــرفــتـــه نشــــده ویـــــا رســــمـــآ از ســـوی ارگــانــهـای قــضــايــی ایـــــن کشـــور اعـمـــــــال نــمـیــــــگردد؛ امــا طـــوریــکـــه گــفــتــه آمـــدیم، بـــا اســــتقــرار امــــــارت اســـلامـــی طـــالــبـــان و رژیـــم قــــرون وســــــطائـــی ایشـــــان در افــغــانســـتـا ویـــا در مـنـــاطـقــی کـــه فــعــلآ تــحــــت کنـتــــرول آنهـــا میـبــاشــد، مـــــوارد زیــادی ازاجرای ایــــن  جـــزای غـیـــر انســــانــی بـــا وحــشـــــیــــانه تــریـــن شــکـــل آن بـــالای مـــردم بـیــــــدفــــاع و مظــلـــــوم مـــا گــــــزارش داده مـــیشــــود.

         در کــشـــــور جــمهـــوری اســــلامـــی ایـــــران مــجـــازات ســــنگـــســار کــمـــاکـــان در قــــانـــون مـــجــــازات اســـــلامـــی ایـــران در نــظــــر گــــرفــتــــه شــــده اســــت. در ســــالـــهــــای اخــیــــر چـنـــدیــــن مــــــورد ســـــنگســار گـــــزارش شــــدنـــد،کــــه بـــــاعــث فشــــــار بــــه ایـــــران بــــرای تـــوقــــف اجــــرای ســـنگــســـار شــد.

         محــمــود هـــاشــمـــی شـــاهـــرودی رئـــیس قـوه قـــضائـیـه در 2003 گــفـتــــه اســـت:

         اجـــرای حــکــــم ســـنگــســــار در اخـــتــیــــار حــاکـــم شـــرع اســــــت و درحـــال حـــاضــــر  جـمهــوری اســــلامــــی در دنــبـــــال تــعـیـیــن مــجـــــازات جــایــگــزیــن بــرای ایــن نـــــوع از

جــرایــم اســــت.” در عـیــــن حــــــال یــکـــی از فــقـهــای شــــورای نــگهـبــان عـنــوان کـــرده کــه « بــه جـــــای مــجــــازات رجـــم نـمـیـتــــوان مـجـــازات دیـــگـــری را تــعـیـیـــن کــــرد ، زیــــرا احــکـــام اســــلام تــابـــع پســــــند و نـــا پســـــند جــامــــعــه نـیســـت و مـمـکـــن اســت هــمـیـن احــکـــام در روز هــــای اول اســـــلام نـیـــز بــــرای مـــردم نـــاپسـنـد بــوده بــاشــــد.

 

         دراخـــــیـــر میـــخــــواهــــم ســـــرودهء زیـــبـــــــايـی را از زنــــــــده یــاد رازق فـــــــــانی  کــــــــه داســـــــتان شــــــگفـــــت انـــــگـیــــــزی  را ازعصــــرعیــــسای مســـــیــح کـــــه بــــه مــــنــــظــــور  ســــــنگســــــار یـــک زن  به اصـــطــلاح پـــتیــاره ، در قالــــب نــیـــــمائـــی در آورده خـــــدمت شـــــما خــــوانــنـــــدگـــان گـــــرامـــــی پـــیـــشــکــش نــــمــایــــم.

الــــــبتـــــه ایــــن ســـــرودهء زیــــــبـــــا و مــــانــــدگــــار فـــــــانــــی از بــــســکه مـــرا بـــــه وجـــــد آورد و احســـــاســــــات و قــــــریــــــحـــــهء شــــعـــری ام را     تـــحــــریــــک نـــــمـــــود ، ســــعـــی کـــــردم تــــــا مــــن هــــم ایـــــــــن داســــــتـــــان و مـــــــاجــــرا را در قــــــالـــــب مــــثــــنــــوی بــــســـــرایـــــم کـــــــه در فــــــرصــــت مـــــنـــــاســــب خـــــدمــــت شـــــمـــا خــــوانــنـــدگــــان گـــرانــقـــدر تــقـــدیــــم خـــواهــــم کـــــرد.

 

 

 

 

 در دادگــــــــــاه پــیــــــــــــامــبــــــــر

 

           یـــکی نــــــامــــرد نـــــصـــــرانــــــی ،

                                     زنـــــی را نــــــــــزد عِــــیـــســــی بـــــــــرد ،

                               

 و در مــــحـــضــــر شـــــــهــــادت داد ،

                                  که ایـــــن زن پــــــــــاکـــــــدامـــــــن نــــیـــســـــت.

 زن از شــــــــرم گــــــــنـــــــه ،

           چـــــون آهـــــــوی زخـــــمـــی هـــــــراســــــــان بـــــود ،

 و مـــــــرواریــــــــد اشــــــکش ،

                          از خـــــجالـــــت روی مــــــــــــــــژگــــــان بــــــود ،

 

                           *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

 مســــــیـــــحــــا  ،

            از تــــــآثــــر ،

                        هــــمـــچـــــو گــــردابـــی  بـــــــه خـــود پــــیـــچــــیــــد ،

 و تــــوآم بــــــا ســــــکوتـــــی ســــــــوی یــــــــاران دیــــــــــــد ،

 ز چــــشـــــم هــــمــــرهـــــانـــش ،

                         نـــــــاگــــــهــــان بـــــــرق غـــــضــــــب جــــوشــــیـــــد ،

 یــــــکی آهـــــــســــته ،

 امـــــــــا بــــــا ادب پــــــرســــــــــیــــــد ،

 کــــــه ای روح مـــــقـــــدس ،

                از چــــــــه خــــــــامـــــوشــــــــی ؟

 چـــــــرا از جـــــرم ایــــــن پـــــتـــیـــــاره ،

                        ایــــن ســـــــان دیـــــــده میـــــپـــــوشـــــی ؟

 ســـــــــــــــزای ایــــن چــــنـــیــــن جـــــــرمـــــــی ،

 مــــــگــــــر بـــــر تـــــــو مـــــبـــــــرهـــــن نــــیـــــســــــت ؟

 

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  * * *  *

 ولـــــــی فـــــــرزنــــــد مـــــــریـــــم ،

 هــــمچـنـــان بــــا شـــاخــــهء خــــشــکی  کــــــه بــــر کـــف داشـــــت ،

                                           نـــــقـــشـــــی بـــــــر زمیــــــن میـــــــــــــــزد ،

     و بـــا پــــای تـــــفــکــــر ،

                          گـــــام در راه یـــــقــیـــــن مــــیــــــــزد ،

               کـــه نـــاگــــــه ،

                      اعــــتـــراض دیــــگـــری ،    

   زان جــــمــع بـــــالا شـــــــــد ،

 کـــــــه ای عیـــــســــی !

 چـــــه مـــــیـــــخــــواهـــــــی ؟

                             گـــــنـــــاه او نـــــمــــایــــــان اســــت ،

                            ســــــــزایـــــش ســــــنگســــــاران اســـــت ،

 چــــراغ عــــفــــت مــــــریــــم ،

                       درون ســــــیــــنـــهء ایــن دیــــو  روشــــن نـیــســــــــــت

 و ایـــــن بـــــــدکــــــاره را راهـــــــــــی ،

 بـــــــه جـــــــز در زیــــــر ســــــنگ شـــــرع مــــــردن نــــــیـــــســـــت.

 

                         *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

 

ـ مــــــیــحـــا از پــــی انـــــدیــــــشــــه ای کــــوتــــاه ،

                       ســـــکـــوت تــــلـــخ را بـــــشــکــســـت ،

                                                             

 و چـــــون روشـــــن چــــراغــــی ،

                             در مــــــیــان دوســــــتـــان بـــنـــشــــســـــت ،

وگفت: آری ،

                   سزايش سنگساران است ،

 ولـــــیــــکــن ســـــنگ اول را ،

                          بـــــه ســــــوی ایــــن زن آلــــوده در عـــصــیــــان

                           کســــــی بـــایـــد  بــیـــنــــدازد ،

 کـــه خـــــود عــــاری ز عــــصـیــــــان اســـــت ،

                           و دامـــــانـــش ،

 رهـــــــا از چـــنــگ شـــیــــطــان اســـــت ،

 

و مـــیـــــپــــرســـم                                  

   کــــه مــــــردی بـــــا چـــنیــــن اوصــــاف ،

                    انـــدر جـــمـــع یــــــاران اســـــــت ؟

 

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

 

 مســـــیـــحـــا ،

 حـــرف خــــود را گــــفـــت ،

 و ســــــر را در گــــــریـــبــــان کـــرد ،

 و هــمـــراهــــان خـــود را ،

 زان قـــــضــــاوت هــــــا پــــــشــــیــمـــان کــــرد ،

 کـــــی را جـــــرئـــــت ،             

                  کـــــه نــــزد پـــــاک جــانـــــان

                                                جـــــان خـــــود را ،

                                                  پــــــاک از لـــــوث خـــــــطــــا بـــیـــنـــــد ،

 کـــــی را ذهــــــره ،

                کــــــه خــــود را پــــــاک ، 

                           نــــــزد انـــبیـــــا بــــیـــــنـــــد.

 

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  * *

 پـــس از لـــخـــــتـــــی ،

             کــــزان بـــــــی حــــرمـتـــی ،

                             یــــــاران خــــــجــــل گـــــشــــتنــــــد ،

 و از مـــــحـــضـــــر بــــرون رفـــــتــــنــــد ،

 مـــــســـــیـــــحا مـــانـــد و آن زن مـــــانـــد ،

 و عـــــیـــســـــی بــــــا زبـــــــــان نــــرم ،

                           آن مـــحــجــــــوبـــه را فــــــهمـــــانـــــد

 و بـــــا انــــدرز هـــــای پــــاک ،

                               بــــــذر عــــفـــــت و نــــــیـــــکــــــی ،

                               بـــــه دشــــت خـــــاطـــــرش افــــشـــانـــد ،

 و آن زن ،

        بـــــــا هـــوای تـــازه ای ،

         بــــیــــرون ز مــــحـــــــــضــــر شـــــــد ،

 و تـــــصــویـــــر نــــوی ،  

                     از شـــــرع ،

                      در ذهــنــــش مــــــصــور شـــــد ،

 کــــه از خــــون بـــنـــــی آدم ،

                                  چـــــراغ شــــــرع روشـــــن نـــیـــســــت

      و راه شــــــرع ،

                 تــــنــــــهـــا راه کشــــتــن نـیـــســــت ،

 

*  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *  *

 

 تــــرا ،

         ای ادعــــا پـــــرداز احــــکـــام مــســــلـمـــانــــی ،

                    نــــمیــــگـــــویـــــم مـــســـــیــــحـــا شــــو ،

 کــــه ایـــــمــــان پــــیـــــمـــــبــــر ،

                                        در دل و جـــــــــان تــــو و مـــن نـــیـــســــت ،

 ولــــی ســــــــر در گـــــریـــبــــان کـــن ،

                                   و از خــــود نــــیـــــز پـــــرســـــان کـــــن ،

 کــــــه : کـــــه اعـــــمـــــال تـــــو آیــــا ،

 گــــاهـــــگـــاهــــی ،                        

                           بــــــد تـــــر از کــــــردار آن زن نـــــیــــســـت ؟

 و از داغ هـــــزاران جـــــرم پــــــنهــــانـــــی

                                 بـــــگـــــو ای مـــــــــرد ،

                                        تــرا آلـــــــــــوده دامـــــــــن نـــــیــــســت ؟

 

                                                         ( رازق فانی )

 

 

 

 

 مــــآخذ :

مدرسه فمینیستی

 ویکی پدیا-دانشنامه آزاد

 بی بی سی نیوز-کابل

 دویچه ویله

 راه نجات


February 24th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
مسايل اجتماعي